ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
|
| "...Με τρόπο άμεσο και ρεαλιστικό, χωρίς όμως να πληγώνει το μικρό αναγνώστη –που πιθανόν βιώνει μια παρόμοια κατάσταση– ο Γιάννης, που είναι «μισός του μπαμπά και μισός της μαμάς», ρίχνει πάνω στο γεγονός τη δική του αθώα παιδική ματιά και ζωγραφίζει ένα χαμόγελο στα χείλη μας..." Μαρία-Μάγδα Τζαφεροπούλου, ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, 2000 |
|
| "..ένα βιβλίο όπου η ευαισθησία και το ταλέντο της Βούλας Μάστορη κατορθώνουν να μιλήσουν στη γλώσσα των παιδιών και της αλήθειας για ακανθώδη ζητήματα, όπως οι μικτοί γάμοι, τα προβλήματα ταυτότητας που αντιμετωπίζουν τα παιδιά που προέρχονται από αυτούς, οι πολυπολιτισμικές τάξεις και το διαζύγιο.(.)" Αγγελική Γιαννικοπούλου, Η Παιδαγωγική Πρόκληση της Πολυπολιτισμικότητας: Ζητήματα Θεωρίας και Πράξης της Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής (σελ. 189-205). Ατραπός 2007 |
|
| "(...) Κυρίαρχο παντού είναι το χιούμορ και η απλότητα της παιδικής σκέψης, την οποία η Μάστορη έχει την ευχέρεια να εκφράζει με τον πιστότερο τρόπο. (...) Σύγχρονη γραφή σε ένα βιβλίο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί διεθνές μια και αφορά οποιαδήποτε οικογένεια στον αναπτυγμένο κόσμο." Βαγγέλης Ηλιόπουλος, ΠΑΡΑΘΥΡΟ στην εκπαίδευση του παιδιού, Απρίλιος 2007 |
|
| "Με τη σοφία της αθωότητας ανιχνεύονται οριακές στιγμές στη ζωή ενός παιδιού, όπως η πρώτη μέρα στο σχολείο ή το διαζύγιο των γονιών του, αλλά και ευρύτερα φαινόμενα που καταλυτικά την επηρεάζουν, όπως η μετανάστευση, η πολυπολιτισμικότητα και η συνύπαρξη ανθρώπων από διαφορετικές χώρες στο πλαίσιο της κοινότητας του σχολείου, ή και της (ίδιας) οικογένειας." Αλεξάνδρα Ζερβού, ΝΕΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ, 25 Μαιου 2007 |
|
| "(...) ο μικρός Γιάννης με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ειρωνεία σχολιάζει την πολιτισμική και κοινωνική διαφορετικότητα στο νηπιαγωγείο του, τον χωρισμό των γονιών του, τις διαφορετικές νοοτροπίες τους." Μένη Κανατσούλη, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 25 Φεβρουαρίου 2007 |
